Οπωσδήποτε το μωρό, λόγω του ότι έχει μεγάλη επιφάνεια σώματος σε σχέση με τον όγκο του, ακτινοβολεί μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας και έχει ανάγκη μεγαλύτερης προστασίας απ' ό,τι ο ενήλικας. Χρειάζεται προσοχή το ντύσιμο του, αλλά όχι υπερβολές.
Κάτι που πρέπει να έχετε υπόψη σας είναι ότι το νεογνό και το μικρό βρέφος είναι κάτι σαν ποικιλόθερμο. Έτσι, σ' ένα πολύ κρύο περιβάλλον μπορεί να του δημιουργηθούν προβλήματα, «βλάβες εκ ψύχους», όπως λέγονται, και σ' ένα πολύ ζεστό περιβάλλον, όπως το χειμώνα με την υπερβολική θέρμανση και τα πολλά ρούχα, μπορεί να παρουσιάσει πυρετό. Το μωρό θα πρέπει να διατηρεί ελευθερία κινήσεων. Βέβαια στις μέρες μας οι μητέρες δε φασκιώνουν πια τα μωρά τους, αλλά όλο και κάποια πείθεται από τη γιαγιά της ότι το μωρό θα γίνει «λυγερόκορμο» αν του σφιχτοδέσει τα ποδαράκια και το σώμα. Το τραγικό στην όλη υπόθεση είναι ότι η στάση αυτή των ποδιών ευνοεί στο να εμφανιστούν προβλήματα στα ισχία του μωρού, αν τυχόν έχει κάποια δυσπλασία της κοτύλης. (Κοτύλη είναι το βαθούλωμα στη λεκάνη του ανθρώπου, όπου αρθρώνεται ο μηρός.) Είναι, λοιπόν, τραγικό λάθος να δένονται τα ποδαράκια του μωρού, θα πρέπει το τύλιγμα του να είναι τέτοιο, που τα πόδια του να διατηρούνται σε απαγωγή. Σημαντική βοήθεια έχουν δώσει σ' αυτό το θέμα τα διάφορα «πάμπερς», διότι λόγω του φάρδους τους αναγκάζουν τα πόδια του μωρού να είναι σε απαγωγή.