Η μητέρα πρέπει να κρατά το μωρό στην αγκαλιά της, όσο το δυνατό περισσότερο. Το μωρό δεν κακομαθαίνει. ΄Αλλωστε μωρό θα είναι για πολύ λίγο διάστημα.
Ο άνθρωπος ανήκει στα είδη της συνεχούς επιτήρησης των μωρών του σε αντίθεση με άλλα βιολογικά όντα. Ο λαγός, για παράδειγμα, ανήκει στα είδη της διαλείπουσας επιτήρησης, δηλαδή αφήνει το μωρό του στη φωλιά και πάει να βρει τροφή. Για το λόγο αυτό το γάλα του περιέχει πολλά λιπαρά, για να κρατάει χορτασμένο το λαγουδάκι μέχρι η μητέρα του να επιστρέψει.
Το γάλα του ανθρώπου είναι φτωχό σε λιπαρά και ευκολόπεπτο, για να πεινάει συχνά το μωρό και έτσι η μητέρα του να το έχει συνέχεια κοντά της. Το αντανακλαστικό του δραγμού μας θυμίζει τον γαντζωμένο στο τρίχωμα της μάνας του πρώτο άνθρωπο. Μη το ξεχνάμε και ας το υπενθυμίζουμε στις μητέρες, η φυσική και αυτονόητη θέση του μωρού δεν είναι η κούνια του, αλλά η αγκαλιά της μητέρας του κοντά στο μαστό της. Η ιστορία της κούνιας είναι μόλις 200 ετών. Το πρώτο εξάμηνο της ζωής το μωρό πρέπει να είναι συνέχεια στην αγκαλιά των γονιών του και να τοποθετείται στην κούνια του μόνον όταν κοιμάται.
Η μητέρα πρέπει να γνωρίζει την τεχνική δέρμα με δέρμα (skin to skin contact). Να βάζεις δηλαδή το μωρό γυμνό πάνω στο γυμνό της στήθος, καλυμμένο με μια κουβέρτα. Αυτό προάγει το θηλασμό και το δεσμό μητέρας – παιδιού. Το ίδιο μπορεί να κάνει και ο πατέρας.
Στις υπό ανάπτυξη χώρες οι γυναίκες όταν δουλεύουν κουβαλάνε μαζί τους μέσα σε ειδικό μάρσιπο τα θηλάζοντα μωρά τους. Τα τελευταία χρόνια στο δυτικό κόσμο άρχισε να εξαπλώνεται αυτή η ιδέα και διαφημίζεται με το σλόγκαν: “wear your baby”. Η μητέρα για παράδειγμα δακτυλογραφεί στο γραφείο της έχοντας το μωρό της στον ειδικό μάρσιπο που το κρατά σε επαφή με το σώμα της. Ο μάρσιπος αυτός επιτρέπει στο μωρό να θηλάζει όποτε θέλει.