Η κινητικότητα του νεογέννητου είναι μαζική, ασύντακτη και άσκοπη. Υπάρχουν ήδη από την ενδομήτρια ζωή ορισμένα αντανακλαστικά, τα οποία με την πάροδο του χρόνου καταργούνται, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να εγκατασταθεί βουλητική κίνηση. Τα αρχέγονα αντανακλαστικά είναι πολλά, αλλά θα σας αναφέρω μόνο μερικά. Τα αντανακλαστικά αυτά τα βρίσκουμε σε όλα τα φυσιολογικά νεογνά.
Κάθε αρχέγονο αντανακλαστικό έχει ένα ορισμένο χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να εξαφανιστεί, πέρα του οποίου αν παραμείνει, σημαίνει ότι κάποιο σοβαρό νευρολογικό πρόβλημα έχει το βρέφος (π.χ. σπαστικότητα). Αν προκαλέσουμε έντονο θόρυβο σε ένα ξαπλωμένο βρέφος, θα παρατηρήσουμε ότι θα τεντώσει τα χεράκια του, μετά θα τα μαζέψει σαν να αγκαλιάζει κάτι και θα βάλει τα κλάματα. Η τριάδα αυτή αποτελεί το αντανακλαστικό του Moro, το οποίο εξαφανίζεται τον 3ο-4ο μήνα.
Αν πιάσουμε ένα νεογέννητο από τα χεράκια όρθιο, θα δούμε ότι αυτόματα κάνει βήματα. Αυτό είναι το αντανακλαστικό της βάδισης. Μετά το μήνα εξαφανίζεται. Τοποθετώντας το δάχτυλο μας στην παλάμη ή το πέλμα του νεογνού, προκαλούμε κάμψη των δαχτύλων του. Το μωρό μας κρατά με δύναμη. Σε κάθε μας προσπάθεια να ελευθερώσουμε το δάχτυλο μας, η σύσπαση επιτείνεται. Αυτή είναι αντανακλαστική κίνηση και ονομάζεται αντανακλαστικό τον δραγμού. Εξαφανίζεται και αυτό τον 3ο-4ο μήνα.
Για την ανάπτυξη κάθε εξελικτικής λειτουργίας υπάρχουν σχετικά μικρής διάρκειας χρονικές περίοδοι, κατά τις οποίες πιο εύκολα μαθαίνει το παιδί τη συγκεκριμένη λειτουργία. Αυτές είναι οι «κρίσιμες περίοδοι». Πρέπει λοιπόν κανείς να επωφελείται αυτών των περιόδων, προκειμένου το παιδί να αξιοποιήσει όσο το δυνατό καλύτερα τις ικανότητες του. Οι κυριότεροι σταθμοί της κινητικής εξέλιξης (κεφαλοουριαία ωρίμανση) είναι η στήριξη του κεφαλιού του βρέφους στο τέλος του 2ου μήνα, το να κάθεται χωρίς βοήθεια κατά τον 7ο μήνα και να αρχίζει να βαδίζει κατά το 13ο. Υπάρχουν μικρές χρονικές διαφορές από βρέφος σε βρέφος, που βρίσκονται μέσα στα όρια του φυσιολογικού. Η κεφαλοουριαία ωρίμανση όμως πάντα ακολουθεί την ίδια οδό εξέλιξης. Έτσι ένα βρέφος δεν μπορεί να καθίσει αν δεν στηρίξει το κεφάλι του πρώτα δεν μπορεί να περπατήσει αν δεν καθίσει, κλπ.
Από τον 5ο μήνα το βρέφος παράγει διάφορους ήχους όπως «α», «γκου». Σιγά-σιγά παράγει μεγαλύτερη ποικιλία ήχων και γύρω στον 8ο μήνα συνδέει συλλαβές και δημιουργεί λέξεις, όπως «μπαμπά», «μαμά». Σε ηλικία ενός έτους καταλαβαίνει την έννοια ορισμένων ερωτήσεων και στα δύο του χρόνια σχηματίζει προτάσεις 2-3 λέξεων.