Η ανάπτυξη της ομιλίας διαφέρει από παιδί σε παιδί. Ένα παθολογικό αίτιο καθυστέρησης της ομιλίας είναι η βαρηκοΐα. Ένα παιδί δηλαδή που δεν ακούει, δεν μπορεί και να μιλήσει. Τα κωφάλαλα παιδιά δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο σύστημα της ομιλίας τους. Απλά επειδή δεν ακούν, δεν μπορούν και να μιλήσουν. Γι΄ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να ανακαλυφθεί ότι ένα παιδί δεν ακούει όσο το δυνατό νωρίτερα, ει δυνατόν από τη βρεφική ηλικία. Έτσι μόνο, με την ειδική αγωγή που θα αρχίσει έγκαιρα, μπορεί η ομιλία του να αναπτυχθεί φυσιολογικά.
Το κωφό βρέφος φαίνεται φυσιολογικό. Δίνει την εντύπωση πολύ παρατηρητικού βρέφους. Συνεχώς κοιτά γύρω του, διότι αναπληρώνει την ακοή με την όραση. Είναι ήσυχο όταν υπάρχει φως και κοιμάται όταν άλλοι μιλούν ή παίζει η τηλεόραση. Σταδιακά γίνεται αντιληπτό στο περιβάλλον ότι αδιαφορεί για τους ήχους και τους θορύβους γύρω του. Σήμερα υπάρχουν εργαστηριακές μέθοδοι ελέγχου της ακοής από την ηλικία των 6 μηνών.