Ιώσεις στην παιδική ηλικία
Οι συχνότερες παθολογικές καταστάσεις στα παιδιά προκαλούνται από τους ιούς.
Οι ιοί είναι μικροοργανισμοί που προκαλούν τα περισσότερα (πάνω από το 90%) νοσήματα από τα οποία υποφέρουν τα παιδιά, όπως: Λαρυγγίτιδα, βρογχίτιδα, απλό κρυολόγημα, γρίπη, λοιμώδη μονοπυρήνωση, γαστρεντερίτιδα, ορισμένες «παιδικές αρρώστιες», όπως παρωτίτιδα, ιλαρά, ανεμευλογιά, ερυθρά, κ.ά.
Τα παιδιά των παιδικών σταθμών ταλαιπωρούνται από τις ιώσεις και είναι συχνά με "μπούκωμα" της μύτης, μύξες, πυρετό, εξανθήματα, εμέτους και διάρροια.
Άλλο ιός και άλλο το μικρόβιο. Υπάρχουν και βαριές ιώσεις αλλά συνήθως οι μικροβιακές αρρώστιες είναι βαρύτερες. Τα συμπτώματα των ιώσεων ποικίλλουν ανάλογα την ίωση. Πυρετός, πονόλαιμος, μυαλγίες, καταρροή, βήχας, έμετοι, διάρροια, καταβολή, είναι τα συνηθισμένα συμπτώματα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η γενική κατάσταση του παιδιού δεν εμπνέει ανησυχία.
Συνήθως η ίωση, όπως λέμε, «θα κάνει τον κύκλο της και θα περάσει».
Σπάνια θα υπάρξει επιπλοκή της ίωσης από μικρόβια και σπανιότερα η ίδια η ίωση είναι μια βαριά ασθένεια (πχ AIDS, ηπατίτιδα, ερπητική λοίμωξη του κεντρικού νευρικού συστήματος, κ.ά)
Δεν υπάρχουν πολλά φάρμακα (αντι-ιικά) που να θεραπεύουν τις ιώσεις αποτελεσματικά.
Για τις πιο σοβαρές από αυτές (παρωτίτιδα, ιλαρά, ανεμευλογιά, ερυθρά, πολυομυελίτιδα, ηπατίτιδα Α και Β) υπάρχει ΜΟΝΟΝ πρόληψη με τα εμβόλια.
Η αντιμετώπιση των ιώσεων είναι υποστηρικτική των συμπτωμάτων. Παραδείγματος χάριν δίνουμε αντιπυρετικά (με μέτρο και μόνον όταν ο πυρετός ενοχλεί το παιδί, για την ανακούφιση του), κάνουμε διακοπή σίτισης και νερού για 2 ώρες επί εμέτων, αναπληρώνουμε τα υγρά και τους ηλεκτρολύτες επί διάρροιας, πλένουμε με φυσιολογικό ορό τη μύτη επί μπουκώματος και καταρροής, κλπ.
Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση στη θεραπεία των ιώσεων. Τα αντιβιοτικά είναι φτιαγμένα για να σκοτώνουν τα μικρόβια και όχι τους ιούς. Η χορήγηση αντιβιοτικών σε περίπτωση ίωσης είναι δικαιολογημένη μόνον εάν διαπιστωθεί επιμόλυνση με μικρόβιο. Αλλά αυτό είναι η εξαίρεση στον κανόνα.
Ο κανόνας είναι η ίωση να κάνει τον κύκλο της, όποιος και αν είναι αυτός. Η πορεία της νόσου θα εξαρτηθεί από το είδος του ιού και την αμυντική ισχύ (ανοσοποιητικό σύστημα) του οργανισμού.
Ίωση και χορήγηση αντιβιοτικού είναι ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ .Τα αντιβιοτικά έχουν θέση στη θεραπεία κάποιας αρρώστιας που έχει προκληθεί από μικρόβια. Τέτοιες αρρώστιες είναι η στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα, η οξεία μέση ωτίτιδα, η μικροβιακή πνευμονία, η οστεομυελίτιδα, τα αποστήματα, οι ουρολοιμώξεις, η μικροβιακή μηνιγγίτιδα, η σηψαιμία. Καταστάσεις δηλαδή συνήθως βαριές.
Η άσκοπη χορήγηση αντιβιοτικού, εκτός τις ειδικές παρενέργειες που κάθε αντιβιοτικό μπορεί να προκαλέσει (αλλεργία, κώφωση, βλάβη των νεφρών και του συκωτιού κλπ.), προκαλεί ανάπτυξη ανθεκτικών μορφών μικροβίων, με αποτέλεσμα το αντιβιοτικό να γίνεται ανενεργές, διότι τα μικρόβια αναπτύσσουν αντοχή. Έτσι, όταν το παιδί πραγματικά θα χρειαστεί τη βοήθεια του αντιβιοτικού, είναι πιθανό το φάρμακο να μην μπορεί να το βοηθήσει.
Με την άσκοπη χρήση και κατάχρηση των αντιβιοτικών, πολλά αντιβιοτικά έχουν αχρηστευθεί και οι άνθρωποι εναγωνίως ψάχνουν να εφεύρουν καινούρια, για να μπορούν να αντιμετωπίσουν τη μάστιγα των μικροβίων.