Με την επιμέλεια των γιατρών του ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΑΙΔΩΝ «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ»
Γράφει η ΜΑΡΙΑ-ΑΔΑΜΑΝΤΙΑ ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ*
Το μωρό χρειάζεται τη μητέρα του. Αρπάζεται από πάνω της, την τραβά, θέλει να είναι κολλημένο στο σώμα της και να μπορεί να θηλάζει κάθε φορά που θέλει. Η μητέρα πρέπει να λαμβάνει σοβαρά υπόψη της την τάση αυτή του μωρού και να μην αποφεύγει το θηλασμό, όπως δυστυχώς συμβαίνει με τις Ελληνίδες.
Η μητέρα πρέπει να κρατά το μωρό της στην αγκαλιά της όσο το δυνατόν περισσότερο. Το μωρό δεν «κακομαθαίνει»...
Ο άνθρωπος ανήκει στα είδη τής συνεχούς επιτήρησης των μωρών, σε αντίθεση με άλλα βιολογικά όντα.
Ο λαγός, για παράδειγμα, ανήκει στα είδη της διαλείπουσας επιτήρησης, δηλαδή αφήνει το μωρό του στη φωλιά και πάει να βρει τροφή. Για το λόγο αυτό το γάλα του περιέχει πολλά λιπαρά, για να κρατάει χορτασμένο το λαγουδάκι μέχρις ότου η μητέρα του επιστρέψει. Το γάλα του ανθρώπου είναι φτωχό σε λιπαρά και ευκολόπεπτο, για να πεινάει συχνά το μωρό και έτσι η μητέρα του να το έχει συνέχεια κοντά της.
Το αντανακλαστικό του δραγμού είναι ένα αρχέγονο αντανακλαστικό, που εξαφανίζεται καθώς ωριμάζει το νευρικό σύστημα του μωρού (ζητήστε από τον παιδίατρο να σας το δείξει στο νεογέννητο μωρό σας).
Το αντανακλαστικό αυτό μάς θυμίζει τον γαντζωμένο στο τρίχωμα της μάνας του πρώτο άνθρωπο.
Κάθε μητέρα πρέπει να το κατανοήσει: η φυσική και αυτονόητη θέση του μωρού δεν είναι η κούνια του, αλλά η αγκαλιά της μητέρας του, κοντά στο μαστό της.
Στις υπό ανάπτυξη χώρες οι γυναίκες, όταν δουλεύουν, κουβαλάνε μαζί τους μέσα σε ειδικό μάρσιπο, τα θηλάζοντα μωρά τους. Τα τελευταία χρόνια στο δυτικό κόσμο άρχισε να εξαπλώνεται αυτή η ιδέα, και διαφημίζεται με το σλόγκαν «wear your baby».
Η Αμερικανίδα, για παράδειγμα, δακτυλογραφεί στο γραφείο της έχοντας το μωρό της στον ειδικό μάρσιπο που το κρατά σε επαφή με το σώμα της. Ο μάρσιπος αυτός επιτρέπει στο μωρό να θηλάζει όποτε θέλει.
Στην Ελλάδα το «wear your baby» είναι ακόμα μακριά. Εξάλλου, έχουμε τα χαμηλότερα ποσοστά θηλασμού στον ευρωπαϊκό χώρο. Ας το εφαρμόσουμε όμως στην καθημερινότητά μας μέσα στο σπίτι.
Η μητέρα πρέπει να περιορίζει, όσο το δυνατόν περισσότερο, τις απασχολήσεις της στο σπίτι για να έχει χρόνο για το μωρό της.
Αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό σε όλες τις ηλικίες, αλλά ιδιαίτερα τους πρώτους 6 μήνες της ζωής, που το μωρό βρίσκεται σε κατάσταση ψυχικού συγκυτίου με τη μητέρα του, δηλαδή αδυνατεί να ξεχωρίσει το εγώ του. Ο αποχωρισμός της τού προκαλεί στρες και ανασφάλεια.
* Επιμελήτρια Α' Παιδιατρικής Κλινικής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Αγία Σοφία».